سنگ ساختمانی
درباره سنگ ساختمانی باید گفت که اکثر مصالح ساختمانی با گذشت زمان کیفیت اولیه خود را از دست می دهند و مقاومتشان پایین می آید اما سنگ ساختمانی متریالی است که گذشت زمان تاثیری بر آن نمی گذارد و همواره سطح خود را حفظ می کنند. استفاده از این مصالح ساختمانی از گذشته تا به امروز در صنعت ساخت و ساز به وفور دیده می شود. سنگ ساختمانی به دو دسته کلی سنگ های طبیعی و سنگ های مصنوعی تقسیم می شود . در تعریف سنگ طبیعی باید گفت به سنگ ساختمانی که از ترکیب کانی ها و مواد معدنی ساخته شده و عنصر اصلی تشکیل دهنده ی آن سیلیس می باشد سنگ طبیعی می گویند. سنگ طبیعی دارای زیبایی و حس گرما و صمیمی می باشد و نوعی عایق حرارتی محسوب می شود که انعطاف پذیری و قابلیت فرم پذیری بر روی انواع سطوح را دارد. سنگ طبیعی دارای طیف وسعی از طرح و رنگ است و برای نصب آن نیاز به هیچ گونه زیرسازی نیست. البته وزن سنگ طبیعی بالاتر از سنگ مصنوعی می باشد و به همین خاطر استفاده از آن در نمای ساختمان وقت گیر است. سنگ تراورتن، سنگ مرمر، سنگ گرانیت، سنگ کوارتزیت و ماسه سنگ ها نمونه ای از سنگ ساختمانی طبیعی می باشند. سنگ مصنوعی در واقع ترکیبی از سنگ های طبیعی با مواد افزودنی مانند سیمان، افزودنی های پلیمری و ... می باشد که نسبت به سنگ های طبیعی وزن کم تری دارد و هیچ گونه محدودیتی در تولید ابعاد مختلف آن وجود ندارد و با توجه به کاربرد آن در سایز های دلخواه قابل تولید است. نصب سنگ مصنوعی راحت تر است و در برابر جذب آب نفوذ ناپذیر است. سنگ مصنوعی در طیف وسیعی از طرح و رنگ تولید میشود و نمایی شبیه سنگ طبیعی دارد. سمنت پلاست و سنگ آنتیک نمونه ای از سنگ های مصنوعی می باشد.